Hema Hemambika
BIO
Hema is born in Kannur, northern Kerala. She is an avid traveler, photographer and has been writing poetry and travelogues. She published her first poetry collection, Hridayambarathi, in 2012. She is a scientist and lives in Germany.
Ravi Shanker N
BIO
Ra Sh (Ravi Shanker N) has published English-language poems in many national and international online and print magazines, such as Kindle magazine, the German online journal STRASSENSTIMMEN, Indian Literature published by Kendriya Sahithya Academy and Countercurrents among others. His poems have been translated into German and French. Fifteen of his poems appear in an anthology, A Strange Place Other Than Earlobes, published by Sampark, Kolkata that featured five Malayali poets writing in English. His sole collection of poems, Architecture of Flesh, was published by Poetrywala, Mumbai, in December 2015.
His translations into English include Mother Forest (the biography of C. K. Janu) and Harum-Scarum Saar and Other Stories(stories by Tamil writer Bama), both published by Women Unlimited, Delhi; and Waking is Another Dream (Sri Lankan Tamil poems translated along with Meena Kandaswamy), published by Navayana, Delhi. Again, Navayana, Delhi, published translations of Malayalam stories by Dalit writers done by Rash and Abhirami Sriram, under the title Don’t want Caste recently. Ra Sh translated and edited translations of thirty-seven young Malayali poets for RædLeafPoetry-India in 2015. He has also translated for Dalit Anthologies published by OUP and Penguin-India.
(Translated from the original Malayalam into English)
.
Buds under soil
It was when I was a bud within you
You taught me
That the soul cannot bloom
Beyond this life
Swaying in full blossom.
I only know that
It was you who killed me
With your love
Concealing me in your petals
Not letting me bloom.
How can I tell you
That under six feet of soil
Light rays do not lead the way
Or fireflies enter?
How can I tell you
That I do not possess the fire
For an occasional fiery visit
Across the boundaries
Of the land?
Wanted to tell you
When counting the window bars
Of the ant nests
That it was a lie to say that
There are worms underground.
How can I tell you
That I could see from here
How they scouted for food
And how the others welcomed them
With cheerful cries
And how they hatched the eggs
And how little ants were born?
How can I tell you that
It was a lie again
When you said that
The soul that did not know
How to bloom
Had no knowledge of
The mist, the rain or the moon?
How can I tell you that I know
How wintry roads open
On their own into the soil
When the mist falls,
How drops of rain
Trickle down unaware
Of the six feet of earth
And ants return from
Their moonlit dance?
It is a relief when
The roots of kakkappoo
That you planted
Above my six feet of soil
Come looking for me.
I have to say all this to them
When they reach out and touch me
As I lie here without knowing
Whether the roots are limbs.
Later, when they bloom,
Your claim that
The soul never blossoms
Will also be proved wrong.
I will be all that blossomed
Without the buds
You could not hide.
മണ്ണിനടിയിലെ പൂമൊട്ടുകള്‍
പൂത്തുലയുന്ന ഈ ജീവിതത്തിനപ്പുറം
ആത്മാവിനു പൂക്കാനറിയില്ലെന്നു പറഞ്ഞു തന്നത്
ഒരു മൊട്ടായി നിന്നിലിരുന്നപ്പോഴാണ് .
വിരിയിക്കാതെ
നിന്റെ ദലങ്ങളിലൊളിപ്പിച്ച്
സ്നേഹിച്ചു കൊന്നതും
നീ തന്നെയെന്നേയറിവുള്ളു.
വെളിച്ചം നയിക്കുന്നില്ലെന്നും
ആറടി മണ്ണിനടിയില്‍
മിന്നാമിനുങ്ങുകള്‍ കടന്നു വരില്ലെന്നും
ഞാന്‍ എങ്ങനെ നിനക്ക് പറഞ്ഞു തരാനാണ്?
ഭൂവതിര്‍ത്തിയിലൂടെ
ഒരു ´പോക്കുവരവി*നുതകാനൊരുതീയുമെന്നിലില്ലെന്നു
ഞാനെങ്ങനെ നിനക്ക് പറഞ്ഞുതരാനാണ്?
മണ്ണിനടിയില്‍ പുഴുക്കളുണ്ടെന്നു പറഞ്ഞത്
നുണയാണെന്ന്
ഉറുമ്പിന്‍കൂടുകളുടെ ജനലുകളിവിടിരുന്നെണ്ണുമ്പോള്‍
നിന്നോട് പറയാന്‍ തോന്നി.
അവര്‍ ഭക്ഷണം തേടിപ്പോവുകയും,
അതു കൊണ്ടുവരുമ്പോള്‍
ആര്‍പ്പുവിളിയോടെ മറ്റുള്ളവ എതിരേല്‍ക്കുന്നതും
മുട്ടകള്‍ വിരിയിക്കുന്നതും
കുഞ്ഞുറുമ്പുകള്‍ ജന്മമെടുക്കുന്നതും
എനിക്കിവിടിരുന്നു കാണാമെന്നു
ഞാനെങ്ങനെയാണു നിന്നോട് പറയുക?
പൂക്കാനറിയാത്ത ആത്മാവിനു
മഞ്ഞു മഴയും നിലാവുമൊന്നും
അറിയില്ലെന്നു നീ പറഞ്ഞതും നുണ തന്നെയെന്ന്
എങ്ങനെയാണു ഞാന്‍ നിന്നോട് പറയുക?
മഞ്ഞു പെയ്യുമ്പോള്‍
ഈ മണ്ണിലേക്കു തണുപ്പിന്റെ പാതകള്‍ താനെ തുറക്കുന്നതും
മഴത്തുള്ളികള്‍
ആറടി മണ്ണെന്നറിയാതെയൊഴുകി വരുന്നതും
നിലാനൃത്തം കഴിഞ്ഞു ഉറുമ്പുകള്‍ തിരിച്ചു വരുന്നതും
എനിക്കറിയാന്‍ കഴിയുന്നെന്ന്
എങ്ങനെയാണ് ഞാന്‍ നിന്നോട് പറയുക?
എന്റെ ആറടി മണ്ണിനു മീതെ
നീ നട്ട കാക്കപ്പൂചെടികളുടെ വേരുകള്‍
എന്നെതേടി വരുന്നതെന്തൊരാശ്വാസമെന്നൊ?
വേരുകള്‍ കൈകളെന്നോ കാലുകളെന്നോ-
യറിയാതെ കിടക്കുന്നൊരെന്നെ
അവയെല്ലാം നീട്ടി നീട്ടി വന്നു തൊടുമ്പോള്‍
എനിക്കിതൊക്കെ പറയണം.
പിന്നീടവ പൂക്കുമ്പോള്‍
ആത്മാവ് പൂക്കില്ലെന്ന
നിന്റെയാവാദവും ശരിയാകില്ലല്ലോ.
നിനക്കൊളിപ്പിക്കാന്‍ മൊട്ടുകളില്ലാതെ
ആ പൂത്തതൊക്കെയും ഞാനാകും….
*****
.
